Texas, Louisiana en op weg naar Florida

28 okt.: Na weer een frisse nacht in de camper, de temperatuur heeft er geen moeite mee om zomaar 25 graden te zakken in de nacht, reizen we door naar San Antonio, een flinke stad in Texas. Vooral de riverwalk is daar beroemd en voor de Texanen is de uitdrukking: "remember Alamo" , een in San antonio ontstane spreuk, een veel gebruikt oppepmiddel om ergens voor te gaan. We zetten onze camper zo dicht mogelijk bij het stadscentrum en gaan bij de VVV wat zaken bestuderen. Even de markt bezoeken, waar meer Spaans dan Engels gesproken wordt.

29 okt.: We gaan ons vandaag richten op de riverwalk. Een hele leuke wandeling aan beide zijden van de San Antoniorivier in San Antonio ( dat trekt toch wel, als er

een plaats naar je vernoemd is) , waar veel restaurantjes en bars gevestigd zijn en waar het sociale leven van San Antonio zich voor een belangrijk deel afspeelt. De

rivier was in het verleden eerder berucht dan beroemd, omdat na een stevige regenbui de rivier zo onstuimig werd, dat van alles meegesleurd werd en je je leven niet
meer zeker was. Men heeft de rivier getemd door stuwen aan te leggen en kanalen, waar al dat overtollige water rustig kan wegvloeien. Daarna hebben ze de oevers van de rivier ontwikkeld tot wat het nu is.
Ook die dag tijdens de walk even over het terrein van de wereldtentoonstelling van 1968 gewandeld, waar ook de wereldwijde actie "occupancy" gehouden werd.
De inwendige mens daar ook goed verzorgd en tegen de avond met de lokale bus naar de camper.

30 okt.: Door naar Houston.Opvallend is dat de woestijn net na San Antonio ophoudt. Je ziet weer gras in de bermen en het kijkt niet meer zo droog.Dat de Texanen een trots volk zijn, laten ze op vele manieren merken. Je ziet de Texaanse vlag heel vaak wapperen en dan niet zo'n klein vlaggetje, maar eentje van 5x3 meter of groter.

31 okt.: We gaan eens kijken wat de NASA allemaal gepresteerd heeft. Ruimtevaart trekt mij (Ton) wel. Je kunt daar plaatsnemen in het beroemde Mission Control Center, waar de ruimtereizen allemaal begeleid worden. Daar hadden we contact met het huidige ISS ruimtestation en hadden we vanuit dat station een aantal minuten zicht op moeder aarde, die met een sneheid van 17.500 mijl per uur (28.000 km per uur) gerond wordt. Je loopt zomaar de befaamde space shutlle binnen en dat blijkt dan toch nog een flinke jongen te zijn. Je ziet de trainingsplekken van de astronauten, waar tot in de perfektie geoefend wordt om een ruimtereis tot een goed einde te brengen. We liepen langs een van de overgebleven Saturnusraketten van 120 meter lang. Deze raketten werden gebruikt om de maanreizen uit te voeren. 17 zijn er gebruikt en er waren er nog 3 over, waarvan er eentje opgesteld was bij NASA in Houston. Je kunt je niet voorstellen dat zo'n massa de ruimte in kon.
Die middag ons overgegeven aan de golfsport op de Beacon Lake golfcourse in Dickenson, een mooi opgezette wijk net buiten Houston met mooie grote huizen. In Nederland lopen ze een vlak 18 holes traject meestal, maar hier in Amerika loop je dan bijna voor gek. Iedereen springt in een golfcar, want van lopen wordt je moe.

1 nov.: Door naar La Fayette in Louisiana. Onderweg lijkt het wel of je door Frankrijk rijdt. Overal zie je Franse plaatsnamen. Het was meer een tussenstation voor ons op weg naar New Orleans. Wat rondgeshopt in een fikse Mall en terug naar onze RV op de parkeerplaats van Walmart.

2 nov.: We vervolgen onze weg naar New Orelans, maar we blijven steken in La Place voor een rondje golf en na afloop een dusdanig lekker biertje, dat de vice-president van de golfclub ons aanbood, om maar bij de golfcourse te blijven overnachten. Hebben we dus maar gedaan, want je moet in Amerika niet gepakt worden met een borrel achter het stuur. Geen werkstraf, gewoon de nor in.

3 nov.: Ons doel was om naar New Orleans te gaan en dat doen we vandaag. Dwars door het moerasland in zuid Louisiana (genoemd naar koning Lodewijk de veertiende). Dan rijd je over snelwegen,die zomaar 20 kilometer op palen staan, terwijl zich daaronder het moeras met de nodige aligators bevindt. We gaan
op zoek naar een fatsoenlijke camping in New Orleans. We vonden er een in de buurt van de French Quarter. Ze vragen daar zonder blikken of blozen $ 85 voor een nachtje staan met de camper. Dat is dan wel ongeveer $ 2.500 per maand voor 60 vierkante meter gras en beton. Je krijgt er dan wel electra, een wateraansluiting en een tv-aansluiting bij en Wifi is gratis Er staan dan wel campers met een lengte van 13 meter bij, waar echt alles op en aan zit. Ze drukken op een knop in de camper en de zijwand gaat dan bijna 1 meter naar buiten aan beide zijden. Ze hebben dan een woonkamer van ongeveer 4,5 meter breed in die camper. Op het dak staan 3 AC's te draaien. Er staan caravans bij van een meter of 15, die getrokken worden door een oplegger. Te gek soms voor woorden.

Het regent voor het eerst deze vakantie en er waait een guur windje, maar we gaan toch French Quarter in om vooral de sfeer van de oude jazz te proeven. Alle grote
sterren uit de dixieland-, jazz-, blues- en gospelwereld hebben hier gespeeld en zich verder ontwikkeld In de middag een concert bijgewoond, waarbij de hele ontwikkeling van de muziek in New Orleans werd behandeld en gespeeld.
Voor de rest is New Orelans, net als veel belangrijke plekken op de wereld, voorzien van de nodige bars en souvenierwinkels, die allemaal hetzelfde verkopen. De stad was rommelig en de tijdens de orkaan Katrina in augustus 2005 ondergelopen wijken lagen er nog niet allemaal even fris bij.
Iets leuks, wat wij daar hebben opgestoken. Het woord "dixieland" is als volgt ontstaan. In de zuidelijke staten werd in het verleden het biljet van $ 10 uitgegeven.Aangezien die zuidelijke staten allemaal beinvloed zijn door de Fransen, noemde men dat biljet een "dix" (frans voor 10).De dixielandmuziek is in de zuidelijke staten ontstaan en die staten, c.q. kolonies van Frankrijk werden dus de dixielanden genoemd. Combineren die hap en de naam van de muziek was ontstaan.

4 nov.: We hebben 2 dagen van reizen voor de boeg. We gaan door de staten Mississippi en Alabama richting Florida. Erg veel is er niet te ontdekken voor ons deze dagen, dus we stoppen onderweg weer een keer om te golfen, want dat vinden we toch een leuke vorm van ontspanning. Daar geven wij ons met de gedachte "Enjoy life, it is too short to waste it", weer lekker aan over.